И навистина учиш
дека насмевката секогаш не значи среќа,
ниту пак сериозноста е сигурност.
Учиш…
дека ситните брчки после триесетата се одраз на животот,
дека зад затворени врати живее вистина, а надвор илузија.
дека љубовта е слобода и поддршка,
бракот институција и договор на души,
а не натпревар, влијание и надмоќ.
Учиш дека парите се средство за живот, а не услов зa среќа.
Домот е тамо каде што ќе се насели душата,
а не празна соба со двајца.
Многу повеќе љубов ќе најдеш во нечија празна постела,
од колку во брачен кревет каде санта мраз ги дели срцата.
И не е се во имањето,
многу ќе најдеш во немањето.
И не!
Не е богат оној кој многу има,
туку оној кој дарува од душа и помага секогаш кога ќе може.
Учиш дека…
годините се бројка и се зависи од нас
дали ќе има живот во годините или сивило низ деновите.
Учиш дека прегратката која го враќа телото во живот
е повредна од сто и еден живот без неа.
Учиш дека староста брзо доаѓа
и стануваш свесен за себе.
Многу повеќе разбираш, простуваш
и живееш за тоа што топли, грее и крепи.
Тогаш кога годините ќе тежат, староста ќе молчи и деновите ќе се бројат.
Учиш дека ништо не се споредува со неа.
Со таа што е крвоток на животот и еликсир на душата.
Таа..
Љубовта.
Автор Оливера Ширговска, 09.04.2022
