Со последните чувства во мене,
плашејќи се и тие да не одлетаат,
длабоко во себе скришно ги чував
и со нив ти напишав песна.

Едно по едно излеано од мене,
песната доби свој лик,
и кога рацете се уморни
и кога солзите се посилни
не престанав.

Пишував.
Иако боли, пишував.
Нека боли си реков.

Последна песна
за тебе пишувам,
ветување со неа ти давам,
заборав во наследство ти оставам
и сите траги ќе ги избришам.

Ќе ти искажам љубов,
чиста ми беше како и оваа
бела хартија,
љубовна песна ќе ја наречам
и по галеб бел ќе ти ја испратам.

Дознај мил мој.

За последен пат преку песна дознај,
се ќе ти признаам
и со последните чувства и јас
ќе одлетам.

Автор: Азра Муриќ

насловна фото: unsplash.com/laurachouette